Ochrona drewnianego stropu przed ogniem. Jednym z ważniejszych elementów konstrukcyjnych każdego domu są stropy. Są to przegrody poziome znajdujące się między kondygnacjami budynku, które składają się z konstrukcji nośnej, podłogi i sufitu. Ich podstawowym zadaniem jest przenoszenie obciążeń niższych i wyższych kondygnacji
Stropom stawiane są wysokie wymagania w zakresie bezpieczeństwa pożarowego, szczególnie gdy są elementami dróg ewakuacyjnych. Wymagania ze względu na bezpieczeństwo pożarowe Podstawowym dokumentem określającym wymagania z zakresu bezpieczeństwa pożarowego dla stropów budynków mieszkalnych jest rozporządzenie [1], w którym w dziale VI określono ogólne wymagania z zakresu bezpieczeństwa pożarowego dla budynków. Kluczowe informacje zamieszczono już w pierwszym paragrafie tego działu (§ 207 [1]), w którym wymaga się, aby budynek, a więc i stropy, był zaprojektowany i wykonany w sposób zapewniający w razie pożaru: nośność konstrukcji przez czas wynikający z rozporządzenia, ograniczenie rozprzestrzeniania się ognia i dymu w budynku możliwość ewakuacji ludzi, a także żeby uwzględniono bezpieczeństwo ekip ratowniczych. Rys. Układy warstw płyt żelbetowych rozpatrywanych w metodzie tabelarycznej Biorąc pod uwagę, że stropy, w szczególności na drogach komunikacyjnych, są elementem dróg ewakuacyjnych, wymagania im stawiane w zakresie bezpieczeństwa pożarowego są wysokie. Podobnie jak inne wymagania ogniowe zależą one od klasyfikacji budynku. W świetle § 209 [1] budynki mieszkalne należą do kategorii zagrożenia ludzi ZL IV i możemy je podzielić na: niskie (N) – o wysokości do 4 kondygnacji nadziemnych włącznie; średniowysokie (SW) – o wysokości od 4 do 9 kondygnacji nadziemnych włącznie; wysokie (W) – o wysokości od 9 do 18 kondygnacji nadziemnych włącznie; wysokościowe (WW) – powyżej 55 m nad poziomem terenu. W zależności od grupy wysokości budynki mieszkalne zgodnie z § 212 [1] muszą spełnić wymagania odpowiedniej klasy odporności pożarowej: (N) – klasa D, (SW) – klasa C, (W) – klasa B, (WW) – klasa B, przy czym wyłączone są z tego (§ 213 [1]) jednorodzinne budynki mieszkalne, do trzech kondygnacji nadziemnych włącznie, dla których nie są stawiane wymagania w zakresie klasy odporności pożarowej. Fot. 1a Strop gęstożebrowy na belkach sprężonych, rozpiętość w świetle podpór 424 cm, grubość 36,5 cm, pustaki betonowe o wysokości 20 cm i szerokości 53 cm. Strona nienagrzewana, widok przed badaniem Klasie odporności pożarowej budynku przypisana jest klasa odporności ogniowej elementów budynków, co w przypadku stropów oznacza spełnienie następujących wymagań: klasa D – REI 30, klasa C – REI 60, klasa B – REI 60, gdzie: R – oznacza nośność ogniową, E – szczelność ogniową, I – izolacyjność ogniową. Należy zastrzec, że w przypadku kiedy stropy budynków mieszkalnych pełnią jednocześnie funkcję głównej konstrukcji nośnej, należy spełnić wymagania dodatkowe: klasa D – R 30, klasa C – R 60, klasa B – R 120. W przypadku klasy C i D wydaje się, że wymagania są tożsame i spełnienie kryterium np. REI 30 oznacza jednocześnie spełnienie kryterium R 30. Nie jest to prawdą, ponieważ kryterium REI oznacza oddziaływanie pożaru standardowego z jednej strony, w przypadku stropów od dołu, przy odpowiednim wytężeniu stropu (poziomie obciążenia), natomiast kryterium R oznacza oddziaływanie standardowego pożaru z dwóch stron jednocześnie przy założonym obciążeniu stropu, w przypadku stropów – od góry i dołu, co jest wymaganiem znacznie ostrzejszym i trudniejszym do uzyskania. W opinii autora artykułu nakładanie na stropy kryterium R przy jednoczesnym spełnieniu kryterium REI z merytorycznego punktu widzenia nie ma racjonalnego uzasadnienia. Fot. 1b Strop jak na fot. 1a po 120 min oddziaływania standardowego Kolejne uszczegółowienie przepisów (§ 217 [1]) dotyczy stropów w budynkach zawierających dwa mieszkania, którym stawia się wymaganie REI 30. Bardzo istotne ograniczenie stawiane stropom związane jest z przypadkiem, kiedy pełnią one dodatkowo funkcję oddzielenia przeciwpożarowego. Paragraf 232 [1] nakazuje, by takie stropy były wykonane z materiałów niepalnych, co zgodnie z załącznikiem nr 3 pkt 1 [1] oznacza możliwość stosowania jedynie materiałów klasy reakcji na ogień: A1; A2-s1, d0; A2-s2, d0; A2-s3, d0. Analiza przedstawionych przepisów wskazuje na konieczność spełnienia przez stropy budynków mieszkalnych w zakresie bezpieczeństwa pożarowego wymagań przede wszystkim z zakresu odporności ogniowej, a jedynie w przypadku stropów stanowiących oddzielenie przeciwpożarowe stawiane jest dodatkowe wymaganie dotyczące wykonania stropów z materiałów niepalnych. Teoretycznie oznaczałoby to, że istnieje możliwość wykonywania poza oddzieleniami przeciwpożarowymi stropów z materiałów palnych, które mają wymaganą odporność ogniową, np. drewnianych. W rzeczywistości stosowanie drewna do konstruowania stropów w wielorodzinnych budynkach mieszkalnych natrafia na bardzo trudną do przekroczenia barierę wynikającą po części z doświadczeń historycznych (wojna, zniszczenia i wypalenia stropów palnych), konstrukcyjnych, trwałościowych oraz formalnych. Paragraf 216 pkt 2 [1] stanowi że stropy w budynkach powinny być nierozprzestrzeniające ognia, a w określonych warunkach dopuszcza się stosowanie rozwiązań słabo rozprzestrzeniających ogień, np. w przypadku budynków mieszkalnych o jednej kondygnacji nadziemnej. W tym momencie natrafiamy na podstawowy problem interpretacyjny. Rozprzestrzenianie ognia dotyczy elementów budynku i bada się je przede wszystkim dla dachów i ścian zewnętrznych. W pozostałych przypadkach, dla których brak jest odpowiedniej normy badawczej, zgodnie z załącznikiem nr 3 pkt 2 [1] cechę rozprzestrzeniania ognia dla elementów przypisuje się na podstawie klasy reakcji na ogień elementów składowych. I tak za nierozprzestrzeniające ognia elementy budynku uważa się elementy wykonane z wyrobów klasy reakcji na ogień: A1; A2-s1, d0; A2-s2, d0; A2-s3, d0; B-s1, d0; Bs-2, d0 oraz Bs-3, d0 lub stanowiące wyrób o klasie reakcji na ogień: A1; A2-s1, d0; A2-s2, d0; A2-s3, d0; B-s1, d0; B-s2, d0 oraz B-s3, d0, przy czym warstwa izolacyjna elementów warstwowych powinna mieć klasę reakcji na ogień co najmniej E. Za elementy słabo rozprzestrzeniające ogień uważa się elementy: wykonane z wyrobów klasy reakcji na ogień: C-s1, d0; C-s2, d0; C-s3, d0 oraz D-s1, d0, lub stanowiące wyrób o klasie reakcji na ogień: C-s1, d0; C-s2, d0; C-s3, d0 oraz D-s1, d0, przy czym warstwa izolacyjna elementów warstwowych powinna mieć klasę reakcji na ogień co najmniej E. Fot. 1c Strop jak na fot. 1a po 120 min oddziaływania standardowego. Widok od strony nagrzewanej (od strony pieca). Widoczne odpadnięcie dolnych ścianek pustaków Biorąc pod uwagę, że niezabezpieczone drewno zazwyczaj posiada klasę reakcji na ogień D, oznacza to formalny zakaz stosowania drewna do konstruowania stropów budynków mieszkalnych, z wyłączeniem budynków jednorodzinnych, o których wspomniano wyżej, którym nie są stawiane wymagania pożarowe. Nie jest jednocześnie uwzględniany fakt, że sam strop jako element oddzielający, składający się z wielu warstw, w tym konstrukcyjnej z drewna, może być nierozprzestrzeniający ognia przy weryfikacji badawczej według dostępnych metod. Takie podejście oznacza, że z punktu widzenia bezpieczeństwa pożarowego w wielorodzinnych budynkach mieszkalnych stosuje się stropy niepalne, przede wszystkim żelbetowe (monolityczne, prefabrykowane, mieszane, np. typu filigran, sprężone) oraz stropy gęstożebrowe [8]. Teoretycznie istnieje możliwość stosowania również stropów stalowych (stal ma klasę reakcji na ogień A1) [9], jednakże ze względu na niewystarczającą odporność ogniową konstrukcji stalowych i konieczność ich dodatkowego zabezpieczania z przyczyn praktycznych oraz ekonomicznych tego typu rozwiązania nie są tak rozpowszechnione jak rozwiązania betonowe. Fot. 2a Strona nienagrzewana żelbetowej płyty o grubości 15 cm. Oddziaływanie standardowe od dołu. T = 0 min Metody oceny stropów budynków mieszkalnych ze względu na bezpieczeństwo pożarowe Metody obliczeniowe Przystępując do weryfikacji parametrów ogniowych stropów budynków mieszkalnych, możemy wykorzystać jedną z kilku metod. Najdokładniejszą z nich jest metoda oparta na fizycznym badaniu ogniowym elementu wielkowymiarowego, ze wszystkimi realnie występującymi warstwami oraz obciążeniami [7]. Uzyskany wynik odpowiada rzeczywistej odporności ogniowej elementu i zazwyczaj jest korzystniejszy od wyników otrzymanych na drodze obliczeniowej. Pozostałe metody oceny opierają się na metodach obliczeniowych przedstawionych w Eurokodach przypisanych poszczególnym rodzajom konstrukcji. W przypadku elementów żelbetowych jest to norma PN-EN 1992-1-2 [2], która przewiduje do oceny odporności ogniowej elementów trzy metody: tabelaryczna, uproszczona oraz ogólna. Fot. 2b Strona nienagrzewana żelbetowej płyty o grubości 15 cm. Oddziaływanie standardowe od dołu. T = 30 min Najprostsza w zastosowaniu jest metoda tabelaryczna, która uwzględnia najczęściej występujące w praktyce rozwiązania stropów (rys. 1). Bazą dla tej metody są doświadczenia badawcze zebrane z wielu ośrodków i pewnego rodzaju uśrednienie uzyskanych w nich wyników. Oszacowanie odporności ogniowej stropów żelbetowych przy użyciu tablic jest stosunkowo niekłopotliwe, należy jedynie pamiętać o spełnieniu warunków przypisanych dla danego rodzaju stropu. Przedstawione w tabl. 1 wartości dla płyty monolitycznej swobodnie podpartej obowiązują pod następującymi warunkami: – minimalna grubość płyty hs spełnia kryteria szczelności i izolacyjności (EI), – warstwy wykończeniowe podłogi mają wpływ na funkcję oddzielającą proporcjonalnie do ich grubości, – jeśli wymagane jest spełnienie tylko kryterium nośności R, to grubość płyty można przyjmować zgodnie z wymaganiami PN-EN 1992-1-1 [3] przy projektowaniu w warunkach normalnych. Tabl. 1 Płyty monolityczne swobodnie podparte W przypadku monolitycznych płyt ciągłych minimalne odległości osiowe i grubości, podane w tabl. 1 dla przypadku Ly/Lx ≤ 1,5, mają również zastosowanie do jedno- lub dwukierunkowo zbrojonych płyt ciągłych. Należy jednak pamiętać o spełnieniu następujących warunków: – redystrybucja momentów nie przekracza 15%; – zapewniono minimalne zbrojenie górne As ≥ 0,005 Ac nad podporą pośrednią, w każdym przypadku gdy: – stosuje się zbrojenie obrabiane na zimno, – w płytach ciągłych dwuprzęsłowych, gdzie postanowienia projektowe zgodne z Eurokodem [3] i/lub odpowiednia konstrukcja nie zapewniają ograniczenia zginania na końcowych podporach, – nie ma możliwości redystrybucji efektów obciążenia w kierunku poprzecznym do kierunku przęsła. W układach płytowo-słupowych, dla płyt płaskich, zależność między odpornością ogniową a wymiarami płyty, pod warunkiem spełnienia poniższych warunków, przedstawiono w tabl. 2: – redystrybucja momentów nie przekracza 15% w temperaturze otoczenia; – dla klas odporności ogniowej REI 90 i wyższych przynajmniej 20% całkowitego zbrojenia górnego, w każdym kierunku ponad podporami pośrednimi, wymaganego przez normę [3], powinno być ciągłe na całej długości przęsła (zbrojenie to należy lokować w pasie nad słupami); – minimalnych grubości płyty nie można zmniejszać (np. przez uwzględnienie warstw wykończeniowych stropów); – odległość osiowa a oznacza odległość osiową zbrojenia bliższego powierzchni. Fot. 2c Strona nienagrzewana żelbetowej płyty o grubości 15 cm. Oddziaływanie standardowe od dołu. T = 60 min W przypadku płyt żebrowych Eurokod [2] również przewiduje stosowanie metod tabelarycznych, przy czym dla danej klasy odporności ogniowej uwzględnia się szerokość żeber oraz odległość osiową zbrojenia żebra, a także podobnie jak poprzednio grubość płyty i odległość osiową zbrojenia w płycie. Do uproszczonych metod oceny należą metoda izotermy 500oC oraz metoda strefowa. W metodzie izotermy 500°C przyjmuje się uproszczoną hipotezę, mówiącą, że beton w całości traci swe właściwości wytrzymałościowe po przekroczeniu temperatury 500°C, poniżej zaś tej temperatury zachowuje pełną wytrzymałość. Zbrojenie rozpatruje się normalnie, uwzględniając redukcję wynikającą z jego temperatury. Położenie izotermy 500°C zaleca się określać na podstawie analizy termicznej lub za pomocą typowych map izoterm (profili temperatury), zamieszczonych w normie [2]. Tabl. 2 Płyty płaskie (układy płytowo-słupowe) Standardowa odporność ogniowa Minimalne wymiary [mm] Grubość płyty hs Odległość osiowa a REI 30 150 10* REI 60 180 15* REI 90 200 25 REI 120 200 35 REI 180 200 45 REI 240 200 50 * Zwykle decydująca jest otulina wymagana przez [3]. Ostatnim typem metod obliczeniowych są zaawansowane metody obliczeń, wymagające zarówno odpowiedniego przygotowania merytorycznego, jak i niezbędnego wyposażenia. Eurokod [2] podaje jedynie ogólne jej zasady: – Analiza powinna realistycznie odzwierciedlać zachowanie stropów w pożarze, uwzględniając zjawiska wynikające ze zmiany właściwości termicznych i wytrzymałościowych materiałów wraz z temperaturą. – Zaleca się opracowanie i korzystanie z dwóch modeli konstrukcji: – modelu odpowiedzi termicznej, – modelu odpowiedzi mechanicznej. – Model mechaniczny powinien, poza wpływem temperatury na właściwości betonu i stali, uwzględniać także efekty oddziaływań pośrednich pożaru, tzn. wzrost sił wewnętrznych i naprężeń w warunkach ograniczenia możliwości deformacji, a także ewentualne duże przemieszczenia elementów, plastyczną redystrybucję sił wewnętrznych i efekty pełzania. – Wykorzystywana metodyka analizy i obliczeń powinna znaleźć uzasadnienie i potwierdzenie w rezultatach badań. – W ujęciu praktycznym opracowanie i aplikacja zaawansowanych modeli obliczeniowych konstrukcji w warunkach pożarowych oznacza komputerowe symulacje wykonywane na numerycznych modelach konstrukcji przy wykorzystaniu systemów nieliniowej analizy konstrukcji, wcześniej poddanych walidacji ze względu na zgodność rozwiązań numerycznych z wynikami badań ogniowych. Podsumowując tę część artykułu, należy zaznaczyć, że z obliczeniowych metod określania odporności ogniowej żelbetowych stropów budynków mieszkalnych najprościej jest skorzystać z metody tabelarycznej, która w znakomitej większości przypadków (poza stropami kanałowymi) pozwala na bezpieczne oszacowanie odporności ogniowej stropu. W szczególnych przypadkach można skorzystać z bardziej zaawansowanych metod obliczeniowych. Fot. 2d Strona nienagrzewana żelbetowej płyty o grubości 15 cm. Oddziaływanie standardowe od dołu. T = 120 min Metody badawcze Najlepszą i najdokładniejszą metodą wyznaczenia odporności ogniowej stropów budynków mieszkalnych jest badanie laboratoryjne. Metodę określenia odporności ogniowej stropów opisano w normach PN-EN 1365- 2:2014 Badania odporności ogniowej elementów nośnych – Część 2: Stropy i dachy [4] oraz PN-EN 1363-1:2012 Badania odporności ogniowej – Część 1: Wymagania ogólne [5], gdzie podano warunki nagrzewania panujące w piecu badawczym. Minimalny wymiar badanego stropu wynosi 3 m x 4 m. W przypadku badania nie ma znaczenia konstrukcja stropu i bardzo często badane są takie rozwiązania, których nie można oszacować metodą tabelaryczną, np. płyty kanałowe, stropy sprężone, stropy gestożebrowe (fot. 1a-1c), a także żelbetowe pełne, jeśli chcemy uzyskać rzeczywistą, a nie szacunkową odporność ogniową. W przypadku tych ostatnich istotna jest zawartość wody w betonie, która wpływa na wiele zjawisk w betonie podczas oddziaływania temperatury, co ilustrują fot. 2a-2d przedstawiające rzeczywiste zachowanie płyty żelbetowej pełnej o wymiarach 3,2 m (szerokość) x 4,9 m (długość) x 15 cm (grubość), wykonanej z betonu C20/25 o zawartości wilgoci ok. 2,5% podczas badania odporności ogniowej wg scenariusza pożaru standardowego. Kolejne fotografie pokazują stronę nienagrzewaną płyty, na której przez większość część czasu trwania badania utrzymuje się woda, uwolniona z betonowego stropu. Wśród kryteriów oceny stropów w zakresie odporności ogniowej, w przypadku stropów omawianych w artykule, szczególne znaczenie ma nośność ogniowa R, która determinuje spełnienie pozostałych wymagań. Z pozostałymi kryteriami – to jest szczelnością E i izolacyjnością I ogniową – zazwyczaj podczas badania nie ma problemów. W przypadku stropów utrata nośności ogniowej następuje, gdy: – przekroczone jest ugięcie: D = L2/ (400•d) [mm], – przekroczona jest szybkość narastania ugięcia: dD/dt = L2/(9000•d) [mm/min] gdzie: L – rozpiętość w osiach podpór [mm], d – odległość od skrajnego włókna projektowej strefy ściskanej przekroju konstrukcyjnego w temperaturze normalnej do skrajnego włókna projektowej strefy rozciąganej w temperaturze normalnej [mm]. Fot. 3 Strop żelbetowy z wypełnieniami typu cobiax Podsumowanie Przepisy z zakresu bezpieczeństwa pożarowego determinują rodzaj materiału, a tym samym i konstrukcję stropów stosowanych w budownictwie mieszkaniowym, innym niż jednorodzinne, gdzie wymagania pożarowe nie są określone i można wykorzystywać wszelkie rozwiązania konstrukcyjne, w tym i drewniane. W stropach budynków wielorodzinnych można stosować materiały, które nie rozprzestrzeniają ognia, co znacznie zawęża wybór materiałów konstrukcyjnych. Największy udział mają stropy betonowe, w dowolnej konfiguracji zarówno prefabrykowane, jak i monolityczne, żelbetowe i sprężone, przy czym należy pamiętać, że stropy kanałowe czy z wypełnieniami, np. typu cobiax (fot. 3), ze względu na otwory mają zaburzony przepływ ciepła w elemencie i ich odporności ogniowej nie da się w prosty sposób oszacować – zaleca się zawsze badanie ogniowe. Drugą grupą stropów, dosyć często wykorzystywaną, są rozwiązania gęstożebrowe, z pustakami betonowymi lub ceramicznymi, dla których też każdorazowo należy wyznaczać odporność ogniową na drodze badawczej. Stropy stalowe w budownictwie mieszkaniowym występują na tyle rzadko – głównie w adaptowanych na cele mieszkaniowe starych fabrykach i magazynach (mieszkaniach typu loft), które dodatkowo należy zabezpieczać ogniochronnie, co jest operacją podwyższającą koszty – że pominięto ich omówienie w tym artykule. dr inż. Paweł Sulik Zakład Badań Ogniowych Instytut Techniki Budowlanej Zdjęcia: archiwum ITB Literatura Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (z późniejszymi zmianami). PN-EN 1992-1-2 Eurokod 2. Projektowanie konstrukcji z betonu. Część 1-2: Reguły ogólne. Projektowanie z uwagi na warunki pożarowe. PN-EN 1992-1-1 Eurokod 2. Projektowanie konstrukcji z betonu. Część 1-1: Reguły ogólne i reguły dla budynków. PN-EN 1365-2:2014 Badania odporności ogniowej elementów nośnych – Część 2: Stropy i dachy. PN-EN 1363-1:2012 Badania odporności ogniowej – Część 1: Wymagania ogólne. PN-EN 13501-2+A1:2016 Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków – Część 2: Klasyfikacja na podstawie badań odporności ogniowej, z wyłączeniem instalacji wentylacyjnych. P. Sulik, P Wróbel, Oddziaływania na konstrukcje w warunkach pożaru wg PN-EN 1991-1-2, „Materiały Budowlane”, nr 10/2011. G. Woźniak, P Turkowski, Projektowanie konstrukcji z betonu z uwagi na warunki pożarowe według Eurokodu 2, Instytut Techniki Budowlanej, Warszawa 2013. P. Turkowski, P. Sulik, Projektowanie konstrukcji stalowych z uwagi na warunki pożarowe według Eurokodu 3, Instytut Techniki Budowlanej, Warszawa 2015.
Kto odpowiada za zawory przy wodomierzach mieszkaniowych, które odcinają wodę do mieszkania w budynku wielorodzinnym? Wiemy, że miejscem rozgraniczającym część wspólną instalacji wodociągowej od części mieszkaniowej są właśnie te zawory. Natomiast nie jest dla nas jasne, kto powinien ponosić odpowiedzialność za szkody w przypadku awarii tych zaworów i kto jest zobowiązany Ściany wewnętrzne, które pełnią rolę przegród funkcjonalnych mieszkań i domów, powinny również spełniać określone wymagania chroniące głównie przed rozchodzeniem się hałasów, a niekiedy ograniczać przenikalność cieplną. Szczególne, odrębne wymagania stawiane są ściankom, które mają pełnić rolę oddzielenia pożarowego. Przepisy dotyczące ścian wewnętrznych Wytyczne dotyczące ochrony przed hałasem obiektów mieszkalnych zawarte są w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie opublikowane jako tekst jednolity w Dzienniku Ustaw jako obwieszczenie ministra inwestycji i rozwoju z dn. r. poz. 1065 z późn. zm. Szczegółowe wymagania dotyczące parametrów przegród i dopuszczalnego poziomu hałasu określone są w Polskich Normach. Wprowadzony do tych wymagań zakres ochrony akustycznej w praktyce obejmuje zabezpieczenia przed hałasem "własnym" powstającym w wydzielonym mieszkaniu lub domu jednorodzinnym oraz dźwiękami wytwarzanymi w sąsiednich lokalach czy budynkach w zabudowie szeregowej, korytarzach, klatkach schodowych czy w przylegających do mieszkań obiektach użyteczności publicznej lub instalacji technicznych. W obrębie mieszkania przegrody wewnętrzne - ścianki działowe pokojów, powinny zapewniać tłumienie hałasu określonego wskaźnikiem izolacyjności akustycznej R’A1 nie mniejszym niż 30 dB, a w przypadku przylegania do łazienki tłumienie powinno wynosić co najmniej 35 dB. Podstawowa izolacyjność ścian pomieszczeń mieszkalnych oddzielających je od korytarzy, klatek schodowych, sąsiednich mieszkań czy budynków z zabudowie bliźniaczej bądź szeregowej, powinna wynosić ponad 50 dB. W sąsiedztwie instalacji technicznych budynku, pomieszczeń komercyjnych czy ogólnodostępnych wskaźnik ten powinien wynosić 55 - 67 dB zależnie od sposobu użytkowania hałaśliwych obiektów. Oprócz dostatecznej izolacyjności akustycznej niektóre ściany wewnętrzne muszą tez spełniać wymagania odnośnie ciepłochronności. W przypadku rozdzielania pomieszczeń ogrzewanych i nieogrzewanych np. między częścią mieszkalną i garażem współczynnik przenikania ciepła U nie może być większy niż 0,3 W/(m2 K). Z kolei przegrody między pomieszczeniami o różnicy temperatury ponad 8°C, a także oddzielające klatki schodowe i korytarze muszą zapewniać ciepłochronność na poziomie współczynnika U poniżej 1,0W/(m2 K). Inwestorzy powinni też zwrócić uwagę na izolację cieplną między domami w zabudowie szeregowej. Wskazane jest zapewnienie izolacji cieplnej na poziomie wymaganym dla ścian zewnętrznych, gdyż sąsiedni obiekt może być nie użytkowany i nie ogrzewany powodując przy niskiej ciepłochronności znaczne straty ciepła. Materiały do budowy ścian wewnętrznych Do postawienia przegród wewnętrznych wykorzystuje się drobnowymiarowe materiały ścienne, duże bloczki lub konstrukcje szkieletowe z pokryciem płytowym. Wewnątrz wydzielonych mieszkań czy domów jednorodzinnych wymagania akustyczne spełniają niemal wszystkie rozwiązania konstrukcyjno-materiałowe. Jedynie ściany oddzielające łazienkę powinny być stawiane z materiałów o podwyższonej dźwiękochronności, zabezpieczając przed rozchodzeniem się, np. odgłosów podczas napełniania wanny czy uruchomienia spłuczki. Cześć przegród wewnątrzlokalowych pełni też rolę ściany nośnych, które z reguły mają dużą masę powierzchniową i równocześnie stanowią dobrą przegrodę akustyczną. W przypadku ścian oddzielających korytarze w budynkach wielorodzinnych czy pomieszczenia o obniżonej temperaturze mogą one wymagać postawienia ich jako trójwarstwowych zapewniając w ten sposób konieczną izolacyjność cieplną i akustyczną, jak też wytrzymałość na uszkodzenia. Ścianki z pustaków ceramicznych i bloczków betonu komórkowego są popularnym materiałem do budowy przegród wewnątrzlokalowych, ale ich grubość nie powinna być mniejsza niż 12 cm i powinny być obustronnie pokryte warstwą tynku. Zapewniają one podstawową ochronę przed hałasem, ale w przypadku oddzielenia od łazienki tłumienie dźwięków może okazać się niezadowalające, gdy przylega ona do sypialni. Lepszą izolację akustyczną zapewniają materiały pełne bądź drążone o większej masie objętościowej i jednocześnie wygodne do budowania i wykończenia. Bloczki z betonu komórkowego. Takimi własnościami charakteryzują się bloczki wapienno-piaskowe (silikatowe), które już przy grubości 8 cm zapewniają uzyskanie wskaźnika izolacyjności akustycznej R’A1 na poziomie 42 dB. Dzięki gładkiej powierzchni bloczków i możliwości murowania na cienkie spoiny, do wykończenia ścian z tych bloczków można wykorzystać tynk cienkowarstwowy. Bloczki silikatowe. Wygodne murowanie i wykończenie umożliwiają też systemowe bloczki gipsowe, które przy grubości 8 cm zapewniają ograniczenie przenikania hałasu o wartości 38 dB. Starannie zbudowana ścianka nie wymaga tynkowania, a jedynie miejscowych wypełnień i przeszlifowania. Samodzielne ścinki działowe o konstrukcji szkieletowej mogą być dowolnie konfigurowane pod względem izolacyjności akustycznej, jak i możliwości obciążeń powierzchniowych. Ich szczególną zaletą jest łatwość postawienia w dowolnym miejscu, gdyż nie obciążają zbytnio stropu, a także pozwalają na ukrycie poprowadzonych w jej wnętrzu różnorodnych instalacji. Stawiane są o różnych szerokościach stelażu - 5 cm, 7,5 cm bądź 10 cm, z wypełnieniem wełną mineralną tłumiącą dźwięki i z pojedynczym bądź podwójnym pokryciem płytami gipsowo-kartonowymi. Zależnie od zestawienia warstw i szerokości ścianki, uzyskuje ona wskaźnik izolacyjności akustycznej od 35 dB nawet do 60 dB. Konstrukcje te mogą być również wykorzystywane jako dodatkowe ekrany - ścianki osłonowe poprawiające ciepło- i dźwiękochronność, np. ścian murowanych. Prefabrykowane płyty gipsowe. Izolacja cieplna i akustyczna Zapewnienie ochrony przed hałasem, jak i dostatecznej izolacyjności cieplnej, może sprawiać problemy przy budowie ścian oddzielających pomieszczenia mieszkalne od klatki schodowej. Jeśli nie jest ona jednocześnie ścianą konstrukcyjną, to do jej budowy wykorzystuje się najczęściej bloczki wapienno-piaskowe charakteryzujące się wysoką izolacyjnością dźwięków. Już przy grubości 18 cm zapewnia ona dostateczną ochronę akustyczną (R’A1 powyżej 50 dB), ale jako jednowarstwowa - zbyt małą ciepłochronność. Przewodność cieplna dla tego materiału to ok. 0,8 W/(m K), co przy tej grubości przegrody zapewnia współczynnik przenikalności U na poziomie ponad 4,0 W/(m2 K), czyli znacznie powyżej wymaganej wartości - nie większej niż 1 W/(m2 K). Zwiększenie grubości tylko samego materiału konstrukcyjnego nie poprawi ciepłochronności, dlatego ściany powinny być stawiane jako warstwowe, np. z dwóch warstw bloczków silikatowych grubości 12 cm i wypełnienia przestrzeni między nimi materiałem termoizolacyjnym ze styropianu lub wełny mineralnej. Jeśli przegroda pełni również rolę ściany konstrukcyjnej, np. z pustaków ceramicznych bądź betonu komórkowego - materiałów o względnie dobrej ciepłochronności, wymagane parametry uzyskuje się poprzez dostawienie ścianki z bloczków silikatowych poprawiającej izolacyjność akustyczną tej przegrody. autor: Cezary Jankowskioprac.: Maja Wychowanieczdjęcie otwierające: Xella Polskazdjęcie w tekście: Redakcja Żeby współczynnik Uc ściany osiągnął wartość 0,20, zwykle trzeba ją ocieplić 14-18 cm wełny lub styropianu (zależnie od tego, jaki materiał zostanie użyty na budowę ściany nośnej). W domach energooszczędnych ściany powinny być jednak cieplejsze. Już zastosowanie warstwy ocieplenia o grubości 20 cm da dobre rezultaty, a
JAKI STROP WYBRAĆ W BUDOWNICTWIE MIESZKANIOWYM Decyzja o wyborze rodzaju stropu podejmowana jest najczęściej przez projektantów, którzy biorą pod uwagę wiele czynników. Kwestie dotyczące parametrów konstrukcyjnych, akustycznych czy odporności ogniowej są oczywiste i nie podlegają dyskusji, natomiast pozostałe aspekty są nie mniej istotne i mają duży wpływ na podjęcie decyzji dotyczącej stropów. Rozwińmy w takim razie wszystkie aspekty związane z wyborem rodzaju stropu. NOŚNOŚĆ STROPU Projektanci w przypadku budynków mieszkalnych najczęściej przyjmują obciążenia wynoszące kg/m2 obciążenia użytkowego (ciężar użytkowników oraz wyposażenia wnętrza). W przypadku gdy zakładamy większe obciążenia np. ciężkie regały, duże jacuzzi czy też warstwę „zielonego” dachu z roślinnością na stropodachu to warto o tym poinformować projektanta. W przypadku stropów RECTOR jest możliwość projektowania stropów o różnej nośności, więc często inwestorzy proszą o dobór stropu, który będzie w stanie przenieść dużo większe obciążenia. RODZAJ ŚCIAN DZIAŁOWYCH W wielu projektach katalogowych, które trafiają do Biura Projektów RECTOR, ściany działowe na poddaszu zaprojektowane są w lekkiej technologii np.: płyty gipsowo-kartonowe na stelażu stalowym. Takie rozwiązanie jest bardzo lekkie,a stropy, które są w projekcie dopasowane są do niewielkich obciążeń. W trakcie budowy najczęściej technologia wykonania ścian ulega zmianie. Lekkie ściany g-k zastępowane są przez dużo cięższe ściany murowane. W zależności od użytego materiału 1m2 takiej ściany może ważyć od 20 kg (ściany szkieletowe z g-k) do nawet 250 kg/m2 (ściany z cegły pełnej lub silikatów). Zmiana materiału z którego wykonywane będą ściany działowe może spowodować, że na stropie będzie dodatkowo kilka lub kilkanaście ton obciążenia. Jeżeli tylko poinformujemy o tym fakcie projektanta, będzie on mógł odpowiednio zmodyfikować projekt stropu pod kątem większych obciążeń i unikniemy problemów z nadmiernym uginaniem się stropu w trakcie użytkowania. DOWOLNOŚĆ ŚCIAN DZIAŁOWYCH Jeżeli planujemy w przyszłości możliwość zmiany aranżacji wnętrza, przesunięcia ścian działowych,najlepszym rozwiązaniem będzie już na etapie projektu wziąć to pod uwagę. Stropy Rectorwykonywane w budownictwie wielorodzinnym najczęściej ze względów praktycznych dobierane są pod kątem możliwości ustawienia ścian działowych w dowolnej lokalizacji. Użytkownicy mają wtedy swobodę aranżacji wnętrz i nie martwią się o nośność takiego stropu. ROZPIĘTOŚĆ STROPÓW Większość stropów prefabrykowanych najczęściej jest oferowanych w długości do 6 m. Taka rozpiętość jest wystarczająca aczkolwiek projektanci coraz chętniej projektują wnętrze otwarte w których liczba ścian konstrukcyjnych jest ograniczona do minimum. Większe rozpiętości stropów możliwe są do uzyskania głównie dzięki technologii sprężania betonu. W przypadku stropów Rector w których zastosowanie znalazła belka sprężona produkowana do 10 m długości, można wykonywać stropy o większych rozpiętościach i większych nośnościach w porównaniu do tradycyjnych rozwiązań. SPOSÓB WYKOŃCZENIA STROPU Warto na etapie budowy zastanowić się również nad tym w jaki sposób chcemy wykończyć powierzchnię stropu. Jeżeli zamierzamy stosować tradycyjne tynki to dedykowany do tego rozwiązania jest system Rectobeton, który idealnie nadaje się do tynkowania zarówno tynkiem cementowo-wapiennym jak i gipsowym. Jeżeli planujemy zastosować sufity podwieszane, wtedy warto wybrać system Rectolight, który za sprawą nietypowej geometrii pozwala dodatkowo na ukrycie instalacji w grubości stropu. BRAK SPĘKAŃ Większość inwestycji prywatnych oraz deweloperskich opiera się na tynkach gipsowych, więc wybierane są takie rozwiązania stropowe, które nie pękają i nie „klawiszują”. Ponad 60% realizacji stropów Rector znajduje zastosowanie w budownictwie mieszkaniowym właśnie ze względu na wysoką jakość i brak spękań. Wynika to z dużej sztywności belki sprężonej, która ogranicza uginanie się stropu do minimum. Dodatkowo siatka stalowa w nadbetonie sprawia, że punktowe obciążenia przenoszone są na większa powierzchnię stropu przez co nie ma możliwości ugięcia pojedynczego strop ugina się równomiernie i nie powodując spękań tynków. AKUSTYKA Komfort użytkowników w dużej mierze uzależniony jest od właściwości akustycznej stropów. Szczególnie istotne jest to w przypadku budynków wielolokalowych gdzie strop jest jednocześnie elementem oddzielającym poszczególne mieszkania. Dobrze dobrany strop powinien posiadać odpowiednie parametry pochłaniania dźwięków zarówno tych uderzeniowych jak i powietrznych. Odpowiednia masa stropu jest w stanie pochłonąć dźwięki powietrzne (np.: rozmowa, muzyka) natomiast podłoga pływająca układana na stropie ogranicza przenoszenie dźwięków uderzeniowych (np.: stukanie, bieganie). Stropy Rector zostały przebadane pod kątem akustycznym i na etapie projektowania poszczególne elementy takie jak wysokość pustaka i grubość nadbetonu dobierane są tak, aby strop uzyskał odpowiednią masę niezbędną do spełnienia norm dotyczących pochłaniania hałasu. CZAS WYKONANIA Najbardziej pracochłonne w montażu są stropy żelbetowe (2,7 r-g/m2). Stropy gęstożebrowe typuRECTOBETON montuje się z prędkością ok 1,35r-g/m2. Stropy typu filigran, z płyt kanałowych orazsystem Rectolight montuje się poniżej 0,9r-g/m2. Prefabrykowane elementy stropowe pozwalają naznacznie szybszy montaż przez co proces budowy jest dużo szybszy. Stosowanie prefabrykowanych nadproży, podciągów oraz betonowych kształtek wieńcowych dodatkowo skraca proces budowy i eliminuje potrzebę używania pracochłonnych szalunków do minimum. DOSTĘPNOŚĆ W przypadku stropów prefabrykowanych warto sprawdzić jaki jest czas oczekiwania na materiał. Systemy Rector składają się z prefabrykatów drobnowymiarowych, które produkowane są w dużych ilościach i dostępne są najczęściej „od ręki”. W przypadku prefabrykatów wielkogabarytowych (płyty, panele) w okresie wzmożonych zamówień czas oczekiwania może wynosić nawet kilka miesięcy. WYKONAWCA W zależności od regionu, preferencje dotyczące rodzaju stropu są inne. Jeżeli dysponujemy ekipą, która wykonuje stropy żelbetowe i posiada odpowiednie szalunki to takie rozwiązania są uzasadnione ekonomicznie. Ze względu na dużą pracochłonność wykonania stropów żelbetowych coraz trudniej jest znaleźć odpowiednią ekipę. Są regiony gdzie prefabrykacja jest na tyle popularna, że stropy żelbetowe powszechnie zamieniane są w miarę możliwości na stropy prefabrykowane, których montaż nie sprawi problemu nawet mało doświadczonej ekipie. SPOSÓB MONTAŻU Można podzielić sposób montażu na ręczny i przy użyciu montaż jest możliwy przy układaniu stropów żelbetowych oraz gęstożebrowych np.: Systemy Stropowe Rector. Waga pustaków (12-20 kg/szt.) oraz belek (15-20 kg/mb) umożliwia szybki i ręczny montaż. Transport materiałów odbywa się najczęściej kilka dni przed montażem. W przypadku prefabrykatów wielkogabarytowych (płyty, panele) niezbędne jest użycie HDS (ograniczony udźwig i zasięg) lub dźwigu, ponieważ poszczególne elementy ważąod kilkuset kilogramów do nawet kilku ton. Na małych budowach gdzie nie ma ciężkiego sprzętu, trzeba najczęściej wynająć dźwig na czas dostawy i ze względów ekonomicznych od razu montować prefabrykaty. CENA Na całościowy koszt wykonania stropu wpływ mają nie tylko ceny prefabrykatów, stali, drewna, ale również czas potrzebny do ich montażu. Biorąc pod uwagę te wszystkie elementy okazuje się, że prefabrykowane stropy są konkurencyjne cenowo do stropów żelbetowych i przy tym dużo szybsze w montażu. Analizując udział stropów prefabrykowanych w rynku zauważamy, że z roku na rok ich zwiększa się liczba wykonywanych stropów wykorzystujących technologię prefabrykacji. PODATNOŚĆ NA WAHANIA CEN MATERIAŁÓW Duża zmienność cen materiałów budowlanych w ostatnich latach powoduje, że stropy o największym zapotrzebowaniu na beton i stal (żelbetony (15-25 kg/m2), filigran (10-15 kg/m2) mogą się okazać rozwiązaniami bardzo drogimi w realizacji. Jeżeli wykonawca lub inwestor nie posiadają systemowych szalunków trzeba dodatkowo liczyć się z zakupem desek lub dzierżawą szalunków co w przypadku stropów żelbetowych może mocno podwyższyć koszty wykonawstwa. Stropy prefabrykowane nie wymagają szalowania a zużycie betonu i stali ograniczone jest do minimum. Stropy Rector wymagadozbrojenia na poziomie ok. 3-4 kg/m2 a zużycie betonu zaczyna się już od ok. 50 l/2. Duża jest również różnica w zapotrzebowaniu na podpory montażowe. Stropy żelbetowe wymagają nawet 2-3 krotnie większej liczby podpór montażowych co wynika z konieczności przeniesienia całego ciężaru stropu aż do momentu kiedy strop osiągnie pełna wytrzymałość (28 dni). Sztywne belki sprężone część obciążeń przekazują bezpo średnio na ściany konstrukcyjne, więc w trakcie montażu wystarczy jedna podpora (do 5 m rozpiętości stropu) lub 2 podpory jeżeli ta rozpiętość jest większa. PODSUMOWANIE Poza wysoką jakością, łatwym i prostym montażem stropy muszą posiadać wysokie parametry akustyczne oraz odpowiednią odporność ogniową. Systemy stropowe RECTOR spełniają powyższewymagania. Rosnąca liczba realizacji zarówno budynków jedno jak i wielorodzinnych potwierdza ugruntowaną pozycję firmy RECTOR jako lidera systemów stropowych sprężonych gęstożebrowych. Biorąc pod uwagę rosnące koszty związane ze stropami żelbetowymi, coraz częściej zapada decyzja o zamianie technologii stropowej np. na system RECTOR , który jest mniej podatny na zmiany cen stali.
Płyty stropowe - szybki montaż stropu bez błędów wykonawczych. Gotowe płyty stropowe dają możliwość szybkiego montażu stropu i uniknięcia wielu błędów popełnianych podczas wykonywania stropów monolitycznych czy stropów gęstożebrowych. Prefabrykowane płyty stropowe nie kojarzą się jeszcze niektórym za dobrze, a szkoda.
Strop to niezwykle istotny element konstrukcyjny budynku, który oddziela poszczególne kondygnacje i przenosi obciążenia na pionowe elementy domu. Poszczególne rodzaje stropów różnią się od siebie nie tylko masą czy sposobem ułożenia, ale także izolacyjnością cieplną oraz dźwiękową. Strop jest poziomym elementem konstrukcyjnym budynku, który oddziela od siebie poszczególne kondygnacje domu. Ponadto zwiększa jego sztywność, a także przenosi obciążenia stałe, czyli ciężar własny, ścianek na poddaszu oraz ciężar więźby dachowej, i użytkowe, na które składa się ciężar wyposażenia pomieszczeń, mebli, osób przebywających w pomieszczeniach oraz przedmiotów w nich się znajdujących, na pionowe elementy budynku znajdujące się poniżej, czyli na ściany nośne oraz słupy. Od jego wytrzymałości zależy bezpieczeństwo konstrukcji domu. Jego dolna warstwa stanowi sufit dla pomieszczenia znajdującego się poniżej, zaś na górnej powierzchni układana jest podłoga pomieszczenia górnej kondygnacji. Strop zapewnia ochronę akustyczną i cieplną pomieszczeniom na poszczególnych kondygnacjach, ale także stanowi barierę ograniczającą rozprzestrzenianie się ognia w razie pożaru. Liczba stropów w budynku Liczba stropów w budynku jest zależna od ilości kondygnacji w domu. Jeśli dom jest podpiwniczony, strop znajduje się nad piwnicą. W przypadku domu parterowego z poddaszem lub domu piętrowego strop jest ponad poziomem parteru. Strop poddasza stosuje się w domach zwieńczonych stromymi dachami, zaś strop nad przestrzenią wentylowaną w domach między podłogą parteru a gruntem. Strop jest projektowany przy uwzględnieniu rozpiętości i przewidywanych obciążeń. Istotne są również ilość i rodzaj podpór montażowych, zbrojenie oraz sposób deskowania. Na właściwy dobór rodzaju stropu ma wpływ również kształt domu, a także rozkład jego wnętrza. W konstrukcji stropu gęstożebrowego elementem nośnym są żebra oparte na ścianach, a przestrzeń między nimi wypełniona jest pustakami i następnie zalewana mieszanką betonową. Szczególnie często jest stosowany w domach o regularnych kształtach i rozpiętości podpór nie większej niż 7 m. W przypadku gdy ściany działowe mają przebiegać wzdłuż belek, konieczne jest wykonanie pod nimi wzmocnienia. Nie jest ono konieczne, jeśli będą stały w poprzek belek. Z tego względu, że belki stropu muszą być podparte ścianami nośnymi lub podciągami, może okazać się niemożliwe zaprojektowanie otwartego wnętrza. W konstrukcji stropu płytowego monolitycznego elementem nośnym jest płyta monolityczna. Dobrze się sprawdza w domach o nieregularnym kształcie i dużej rozpiętości podpór. Jest bardzo trwały niezależnie od kształtu budynku. Zaletą jest swoboda w sytuowaniu ścian działowych i możliwość oparcia słupów więźby dachowej na stropie. Jest idealny w domu, w którym chcemy stworzyć na parterze otwarte przestrzenie. Strop drewniany jest bardzo lekki, dlatego stosuje się go w budynkach o prostych kształtach i niewielkich rozpiętościach. Najczęściej wykonuje się go w domach drewnianych, jednak w domu murowanym może być stropem poddasza nieużytkowego, którego nie zamierzamy adaptować na cele mieszkalne. Strop z płyt kanałowych wykonywany jest w domach o prostych kształtach i rozpiętości podpór do 6 m. Jest bardzo trwały i daje swobodę w sytuowaniu ścian działowych, jednak ograniczona jest możliwość oparcia słupów więźby dachowej na stropie. Właściwości akustyczne i cieplne stropów Najlepszą izolacyjność akustyczną zapewniają stropy monolityczny oraz wykonany z płyt kanałowych. Bardzo dobrze tłumią rozmowy, odgłosy sprzętów domowych czy muzyki. Stropy cieńsze wymagają wyciszenia. Najgorszą izolacyjnością akustyczną cechuje się strop gęstożebrowy z pustakami styropianowymi. Zaś właściwości cieplne stropu nie są istotne, jeśli oddziela on dwie ogrzewane kondygnacje. Mają one znaczenie w przypadku, gdy strop znajduje się pomiędzy kondygnacją ogrzewaną i nieogrzewaną, na przykład między parterem a piwnicą. Warstwę ocieplenia stosuje się zawsze od strony nieogrzewanej kondygnacji, czyli w tym przypadku od piwnicy. Należy pamiętać o tym, że strop monolityczny wymaga grubszej warstwy ocieplenia niż gęstożebrowy. Za ogniotrwałe uznaje się stropy żelbetowe, ale trzeba podkreślić, że nawet strop drewniany dzięki swojej budowie i impregnatom jest wystarczająco odporny na działanie ognia, dzięki czemu w razie pożaru mieszkańcy bezpiecznie opuszczą dom. Proponowane dla Ciebie

Z uwagi na rodzaj konstrukcji stropu, możemy wyróżnić: - strop belkowy, gdzie elementem nośnym są belki ułożone równolegle. Na nich umieszczamy wypełnienia i warstwy podłogowe. Belki mogą być drewniane, stalowe albo żelbetowe, a wypełnienia tworzymy z elementów drewnianych, betonowych lub ceramicznych. - strop płytowy, w

W stropach gęstożebrowych najważniejszym elementem są nośne belki zwane żebrami, które mają fabrycznie wykonane zbrojenie. To właśnie żebra są odpowiedzialne za przenoszenie obciążeń na ściany zewnętrzne, a pustaki pełnią jedynie rolę wypełniacza stropu. Ze względu na ich mały ciężar i pustki powietrzne w środku pozwalają wykonać stropy o dużo mniejszym ciężarze niż stropy ciężar stropu gęstożebrowego wynosi ok. 250-300kg/m2, natomiast stropu monolitycznego ok. 300-400kg/m2, mimo często mniejszej grubości monolitu w stosunku do stropu z pustaków i grubość stropuW przypadku stropów gęstożebrowych rozpiętości dyktowane są przez gotowe prefabrykowane belki stanowiące żebra nośne. Najczęściej dostępne są rozpiętości od 2,4m do 7,8m stopniowane co 30cm. Przez rozpiętość stropu należy rozumieć odległość między podporami (np. ściany budynku, podciąg itp.) wraz z głębokością posadowienia belek na stropach monolitycznych nie występuje pojęcie maksymalnej rozpiętości fabrycznej. Strop monolityczny można zaprojektować praktycznie na każdą rozpiętość występującą w budownictwie mieszkaniowym. W przypadku dużych rozpiętości wzrasta grubość płyt betonowych oraz ilość wolno jednak dowolnie zmieniać na budowie parametrów stropu monolitycznego bez konsultacji z projektantem. Zmniejszenie grubości może doprowadzić do pękania i zarysowania stropu ze względu na zmniejszenie jego wytrzymałości. Z kolei nadmierne zwiększenie samej grubości stropu nie zawsze będzie prowadzić do wzrostu wytrzymałości na obciążenia. Wraz z grubością w parze musi iść również odpowiednie zbrojenie i właściwy dobór parametrów betonu, aby nie występowały zbyt duże skurcze i pękania monolityczne bardzo dobrze sprawdzą się nad pomieszczeniami o nietypowym i skomplikowanym kształcie. Nie mamy tutaj ograniczeń dotyczących gotowych belek nośnych jak ma to miejsce przy stropach gęstożebrowych. Można zatem praktycznie dowolnie projektować kształt stropu gęstożebrowe, w zależności od stosowanych pustaków mają grubość od 24 do 29cm, natomiast płyty żelbetowe wykonywane są przeważnie o grubości i podpory przy budowie stropuStropy gęstożebrowe wymagają zazwyczaj małej liczby podpór i deskowania. Oznacza to mniejsze koszty, szczególnie gdy kupujemy samodzielnie podpory i płyty do wykonania sprawa wygląda przy stropach monolitycznych. Tutaj konieczne jest deskowanie całej powierzchni stropu i bardzo duża liczba podpór, która zapobiegnie niekontrolowanemu osiadaniu płyty żelbetowej. W konsekwencji wymaga to bardzo dużo pracy i dokładności w rozmieszczeniu i ustawieniu wszystkich gęstożebrowe są bardziej odporne na niewielkie odstępstwa od zalecanych rozstawów podpór, gdyż ich żebra wykonane są z gotowych prefabrykatów, które nie uginają się tak łatwo jak beton szalowany na również pamiętać, że w stropach monolitycznych konieczne jest stosowanie odpowiedniej ilości podkładek dystansujących pręty zbrojeniowe od deskowania. Zbyt mała ilość podkładek prowadzi często do wyginania się prętów pod własnym ciężarem. W konsekwencji pręty nie będą miały odpowiednio grubej otuliny betonowej, co narazi je na korozję i zmniejszy wytrzymałość płyty stropowej. W skrajnych wypadkach dochodzi nawet do tego, że pręty pozostają miejscami widoczne po zdjęciu etapowania prac na budowieStropy gęstożebrowe dają możliwość etapowania prac na budowie. Mowa tutaj o etapie betonowania stropu. W przypadku stropów monolitycznych ważne jest, aby jednocześnie zalewać cała płytę żelbetową. Ewentualne dłuższe przestoje mogą prowadzić do niewłaściwego związania się dwóch mieszanek betonowych, co bezpośrednio przyczyni się do zmiany warunków pracy płyty i jej wytrzymałości na cieplna i akustyczna stropuZ założenia strop nie jest elementem, który ma charakteryzować się jak najlepszymi parametrami izolacyjności cieplnej. Jego zadaniem jest zapewnienie możliwości wykonania posadzek na wyższych kondygnacjach i właściwe rozkładanie obciążeń na ściany zewnętrzne i dalej na fundamenty niektórych wypadkach warto jednak zadbać również o dobrą izolację termiczną. Dotyczy to głównie stropów wykonywanych nad pomieszczeniami nieogrzewanymi jak garaże, schowki itp. Zarówno monolityczny beton jak i pustaki ceramiczne nie zapewnią odpowiednio wysokiej izolacyjności cieplnej. Warto zatem w takim wypadku wykonać dodatkowe docieplenia stropu np. płytami ze styropianu ekstrudowanego XPS (twarde płyty odporne na duże obciążenia).W kwestii izolacyjności akustycznej na prowadzenie wychodzi wyraźnie strop monolityczny. Płyta o grubości 14-15cm pozwala na bardzo dobre pochłanianie dźwięków. Nie osiągniemy tak dobrych parametrów w stropach gęstożebrowych. Należy jednak zastanowić się, czy parametr ten jest dla nas aż tak istotny, aby warto było iść w stronę pracochłonnych i trudniejszych w wykonaniu stropów monolitycznych. Często lepiej większą uwagę skupić na docelowym wykończeniu podłóg i na tym etapie prac dobierać materiały o dobrej izolacyjności strop monolityczny jest tańszy od gęstożebrowego?Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na tak postawione pytanie. W większości przypadków wybór rodzaju stropów zalecamy uzależnić od skomplikowania jego kształtu. Przy prostych pomieszczeniach o kształcie prostokątnym warto wybrać tańsze i prostsze w budowie stropy gęstożebrowe. Może je wykonać dwuosobowa ekipa bez większego doświadczeniu w pracach stropowych. W takim wypadku strop gęstożebrowy będzie tańszy od monolitu nawet o 30-40%.W przypadku skomplikowanej geometrii budynku, a więc i stropów, często lepsze będą stropy wylewane bezpośrednio na budowie – monolityczne. Pozwolą one praktycznie dowolnie kształtować geometrię pomieszczeń w domu. Niektórzy inwestorzy decydują się na połączenie stropów gęstożebrowych z monolitami, w zależności od pomieszczenia, nad którym wykonywany jest rozwiązanie takie jest słuszne, lecz w praktyce nie zawsze oznacza niższe koszty. Po pierwsze ważne jest właściwe połączenie zbrojenia obu rodzajów stropu, co wymaga pewnego doświadczenia i wiedzy z zakresu pracy konstrukcji betonowych. Po drugie warto wziąć pod uwagę fakt, że kupując większą ilość deskowania i betonu na strop monolityczny na cały budynek można wynegocjować lepsze ceny niż przy małych zamówieniach zarówno betonu, jak i pustaków oraz żeber do stropu monolityczny wymaga większej liczby podpór i pełnego deskowania co istotnie może zwiększać końcowy koszt budowy. Wielu inwestorów nie bierze tego pod uwagę analizując koszty budowy stropu monolitycznego i gęstożebrowego. Na cenę stropu gęstożebrowego ma również wpływ wielkość pustaków. Większe elementy prefabrykowane mogą dać niższą końcową cenę 1m2 gotowego stropu. Analizując cenę stropu prefabrykowanego należy również brać pod uwagę koszt betonu do jego zatem mamy bardzo skomplikowaną i nietypową geometrię stropów, to lepiej zdecydować się na monolityczny, wykonywany bezpośrednio na budowie. Warto jednak dobrze zastanowić się, czy taki układ i geometria pomieszczeń będą praktyczne i pozwolą na funkcjonalne umeblowanie domu. Nie należy kierować się wyłącznie wyglądem bryły budynku, lecz brać pod uwagę również względy końcu warto również zdawać sobie sprawę, że wykonanie stropu monolitycznego zajmuje dużo więcej czasu niż montaż belek i pustaków prefabrykowanych. Będzie to miało znaczenie, jeśli planujemy prace stropowe przed okresem redakcyjny portalu

Właściwości te w dużej mierze wpływają na komfort mieszkania, a także energooszczędność domu. Przed wyborem stropu warto porównać parametry stropów, a także poznać ewentualne możliwości wykonania warstwy docieplającej i poprawiającej dźwiękoszczelność. Grubość stropu w domu jednorodzinnym zależy od wyboru stropu.

Z tego artykułu dowiesz się:jak wytrzymały musi być strop w Twoim domu?jakie najważniejsze funkcje pełni strop?jak to możliwe, że strop się nie zawali?które stropy klawiszują i dlaczego?jakie są dostępne na rynku rodzaje stropów?który strop jest najlepszy dla Ciebie? Witaj Inwestorze!Jedną z pierwszych decyzji jaką musiałeś dokonać jeszcze przed zakupem projektu budowlanego był wybór pomiędzy domem parterowym, a domem z poddaszem użytkowym. Jeśli wybrałeś dom parterowy, to nad ścianami parteru prawdopodobnie będziesz wykonywał lekki strop drewniany połączony z więźbą dachową. Będzie służył jedynie do podwieszenia sufitu i jako podłoga na strychu. Rozwiązanie to stanowi jeden z wielu wariantów klasycznej więźby dachowej, dlatego omówię je w artykule poświęconym konstrukcji dachu. Ten artykuł chcę poświęcić budowie domu z poddaszem użytkowym, a w szczególności omówieniu stropu nad parterem. DygresjaTen artykuł poświęcam przede wszystkim stropom nad parterem, ponieważ w budownictwie jednorodzinnym spotyka się je najczęściej. Pomimo tego przedstawione poniżej rozwiązania mogą równie dobrze być zastosowane do budowy stropu nad piwnicą, nad dowolnym piętrem, albo do budowy stropodachu płaskiego. Każde rozwiązanie i każda kondygnacja ma swoje cechy charakterystyczne, które przedstawię Ci poniżej. Do czego służy strop? W pierwszej części tego artykułu chciałbym pomóc Ci w wyborze najlepszego rodzaju stropu do Twojego domu. Żeby to zrobić musimy najpierw zastanowić się jakie dokładnie funkcje pełni strop. Strop jako konstrukcja budynku Podstawową funkcją stropu jest stworzenie nowej kondygnacji i bezpieczne przenoszenie obciążeń, które się tam znajdą na poniższe ściany i fundamenty. Typowymi obciążeniami jakie działają na strop są: ciężar własny, obciążenia od warstw wykończeniowych (tynk, posadzka) i obciążenie użytkowe (mieszkańcy, meble, wyposażenie). W przypadku stropu, który będzie pełnił jednocześnie funkcję stropodachu występują też obciążenia od środowiska zewnętrznego, czyli głównie śnieg i strop mógł bezpiecznie przenosić wszystkie obciążenia musi posiadać odpowiednią wytrzymałość oraz sztywność. Nie chcę Cię tutaj zanudzać szczegółami projektowymi i konstrukcyjnymi, bo za dobór właściwej nośności stropu odpowiada projektant. Natomiast chcę żebyś wiedział jedną ważną rzecz: wytrzymałość stropu zależy przede wszystkim od: rodzaju stropu (o tym później), wytrzymałości użytych materiałów (stali i betonu, o tym w kolejnej części artykułu) oraz od grubości. W praktyce oznacza to, że w pewnym zakresie można stosować zamiennie różne rodzaje stropów (za zgodą projektanta), ale wpływa to na grubość stropu, a tym samym na wysokość kondygnacji. Przy wszelkich zmianach trzeba zatem uważać na wysokość schodów, grubości warstw wykończeniowych na piętrze i wysokości pomieszczeń rodzaje stropów mają też różny ciężar. Przy wszelkich zmianach trzeba zatem pamiętać o sprawdzeniu nośności ścian niższych kondygnacji i fundamentów. Na szczęście w budynkach jednorodzinnych z poddaszem użytkowym, typowe materiały murowe zwykle wytrzymują obciążenia od każdego rodzaju stropu, ale ostateczną decyzję podejmuje aspektem konstrukcyjnej funkcji stropu jest jego rola w usztywnianiu całego budynku. Strop pokrywa zazwyczaj dużą część powierzchni domu, a dzięki temu bardzo dobrze wpływa na sztywność całego budynku. Ogranicza przemieszczenia ścian parteru, pomaga wyrównać osiadania budynku. Jest to rola trudna do opisania i obliczenia, ale jedno jest pewne: sztywny strop dobrze wpływa na konstrukcję budynku. I tutaj, wyprzedzając nieco fakty, trzeba powiedzieć o stropie drewnianym. Niestety jego sztywność jest wielokrotnie mniejsza niż stropów żelbetowych i w żaden sposób nie pomaga on w usztywnieniu budynku. Czy to jest to duży problem? Zwykle nie, ale jeśli chcesz dokonać zmian w swoim projekcie z projektu żelbetowego na drewniany to bezwzględnie musisz skonsultować to z projektantem. Jaka wytrzymałość stropu jest Ci potrzebna? Przy rozmowach o rodzajach stropu pojawia się temat porównań wytrzymałości. Można spotkać się z opinią, że strop typu “A” ma wyższą wytrzymałość niż typu “B” i dlatego jeden jest lepszy od drugiego. To prawda, że każdy rodzaj stropu może mieć inną wytrzymałość, ale co z tego wynika dla Ciebie?Praktyczny Inwestor wie, że strop powinien mieć wytrzymałość dostosowaną do jego potrzeb i zgodną z przepisami. Zwiększenie wytrzymałości “na zapas” powoduje zwiększenie kosztów budowy i nie przekłada się w żaden sposób na walory użytkowe (ewentualnie przez większą masę poprawia akustykę). Jaka zatem powinna być wytrzymałość stropu w Twoim domu?Wytrzymałość stropu określa jego projektant na podstawie tzw. obciążenia charakterystycznego (stałego i zmiennego) ponad ciężar własny działającego na strop. Pod tym zagadkowym pojęciem kryje się ciężar wszystkiego co na stropie się znajdzie: ścianek działowych, wylewki, paneli podłogowych, mebli, wyposażenia wnętrza, mieszkańców itd. Porównując maksymalne dopuszczalne obciążenia charakterystyczne podawane przez producenta dla różnych rodzajów stropów możesz łatwo sprawdzić, który strop jest “mocniejszy”.A jakie powinno być obciążenie charakterystyczne działające na strop w Twoim domu? Na szczęście nie musisz tego liczyć bo tym zajmuje się projektant. Uwzględnia on ciężar stały wszystkich elementów działających na strop (ścianki, podłogi) i obciążenia zmiennego (wyposażenie, mieszkańcy) które wynosi minimum 2,0kN/m2, czyli odpowiada w przybliżeniu obciążeniu 200kg na każdy metr kwadratowy stropu. Mówiąc obrazowo: jeżeli na takim stropie znajduje się pokój o powierzchni 20m2 (czyli o wymiarach około 4,5×4,5m) to możesz bezpiecznie zorganizować w nim imprezę na 57 osób o średniej wadze 70kg! Ten przykład dowodzi, że porównywanie wytrzymałości różnych rodzajów stropów nieco mija się z celem, bo nawet “najsłabszy” strop zaprojektowany zgodnie z normą zapewnia naprawdę duży zapas nośności dla domów w których strop w domu jednorodzinnym jest użytkowany z obciążeniem większym niż 200kg/m2 są ekstremalnie rzadkie, np. gdy ktoś ma kilka dużych akwariów w jednym miejscu. Mimo to, gdy budujesz nowy dom, zastanów się czy lokalnie na stropie nie będziesz chciał postawić czegoś bardzo ciężkiego. Jeśli tak to skonsultuj to z projektantem. Strop podczas pożaru W wysokiej temperaturze jaka panuje w trakcie pożaru zniszczeniu może ulec niemal każdy materiał budowlany. Dotyczy się to również najważniejszych elementów konstrukcyjnych takich jak strop czy ściany. Mając to na uwadze, Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie określa dla poszczególnych elementów konstrukcyjnych minimalny czas przez jaki powinny zachować nośność (R), szczelność (E) i izolacyjność (I) ogniową w wypadku pożaru. Ten minimalny czas jest potrzebny dla mieszkańców, aby zdążyli się ewakuować z płonącego budynku. Niestety w/w rozporządzenie zwalnia budynki mieszkalne jednorodzinne z wymogu zachowania minimalnych wartości REI, ale zdrowy rozsądek podpowiada, żeby dla tak ważnego elementu jakim jest strop zachować przynajmniej REI30. Stropy żelbetowe spełniają ten warunek bez problemu, natomiast stropy drewniane trzeba odpowiednio zabezpieczyć przed ogniem. Izolacyjność akustyczna stropu Izolacyjność akustyczna stropów w domach jednorodzinnych jest właściwie całkowicie pomijana w projektach typowych. Dlaczego? Bo norma PN-B-02151-02:1987 dotycząca akustyki w budynkach skupia się głównie na budynkach wielorodzinnych i zabezpieczeniu przeciw przedostawaniu się hałasu pomiędzy sąsiednimi mieszkaniami. Norma ta nie stawia żadnych obligatoryjnych wymagań dla izolacyjności akustycznej stropu w obrębie mieszkania. “Ostatnią deską ratunku” jest załącznik do w/w normy, który podaje zalecane wartości wskaźników izolacyjności akustycznej w budynkach jednorodzinnych. A jeśli coś jest zalecane, a nie obowiązkowe to wiadomo, że nie zawsze będzie wskaźniki wynoszą odpowiednio:wskaźnik RA1 mówiący o izolacyjności dźwięków rozchodzących się w powietrzu o średniej i wysokiej częstotliwości powinien wynosić minimalnie 45dB i 50dB odpowiednio dla standardu podstawowego i podwyższonego,wskaźnik Ln,w mówiący o izolacyjności dźwięków rozchodzących się przez strop od uderzenia powinien wynosić maksymalnie 63dB i 53dB odpowiednio dla standardu podstawowego i podwyższonego; Jeśli nie wiesz jeszcze co oznacza symbol dB i jak rozumieć podane wyżej wartości to koniecznie zajrzyj do artykułu [B033] Murowane ściany nośne parteru. Znajdziesz tam dokładniejsze omówienie zagadnienia akustyki przegród budowlanych. Skoro znasz już normowe wskaźniki izolacyjności akustycznej stropów to teraz wystarczy porównać je z wartościami deklarowanymi przez producenta stropu. Niestety nie każdy producent podaje takie dane, dlatego orientacyjne wartości wypisałem poniżej, przy omawianiu poszczególnych rodzajów stropów. Można tu też przyjąć bardzo prostą zasadę: im większy wskaźnik RA1 tym lepiej, im mniejszy wskaźnik Ln,w tym lepiej, im większa masa stropu, tym zapomnij też, że strop ostatecznie będzie posiadał warstwy wykończeniowe. Powszechnie stosowana wylewka betonowa na podkładzie ze styropianu również poprawia właściwości akustyczne stropu. Nie wszystko jest jasne i masz wątpliwości? Zapytaj w komentarzu albo dołącz do Grupy wsparcia na Facebooku! Termoizolacyjność i paroprzepuszczalność stropu Strop nad parterem w domu jednorodzinnym oddziela zwykle pomieszczenia o tej samej temperaturze i podobnej wilgotności. Dlatego nie ma uzasadnionej potrzeby sprawdzania właściwości termoizolacyjnych i dyfuzyjnych stropu, ani stosowanie jakichkolwiek wygląda inaczej, gdy rozpatrujemy strop nad pomieszczeniem nieogrzewanym (piwnica), pod pomieszczeniem nieogrzewanym (strych) lub stropodach. Wtedy konieczne będzie spełnienie odpowiednich wymagań dotyczących termoizolacyjności i dyfuzji pary wodnej. Typowy strop żelbetowy lub drewniany bez żadnych izolacji nie posiada prawie żadnych właściwości termoizolacyjnych i stanowi mały opór dla dyfuzji pary wodnej. Upraszcza to nam nieco sprawę doboru samego stropu – przyjmujemy, że jest on neutralny dla ciepła i pary, a termoizolację i kontrolę przepływu pary trzeba zapewnić w inny sposób. Bez wątpienia jest to temat na oddzielny artykuł, ale już teraz mogę uprzedzić, że taki strop wraz z izolacją musi zostać dobrany przez projektanta. Strop i zdrowe materiały budowlane Zawilgocenie stropu Temat “zdrowych materiałów budowlanych” poruszałem już przy okazji omawiania materiałów ściennych. Zapraszam Cię zatem do zapoznania się z artykułem [B033] Murowane ściany nośne parteru. Tutaj przypomnę jedynie najważniejsze dopuszczony do sprzedaży materiał budowlany nie jest niezdrowy sam z siebie o ile go nie zjesz :). Najważniejsze jest aby materiał nie został zawilgocony, bo wtedy istnieje duże ryzyko rozwoju grzybów i pleśni, które stwarzają realne zagrożenie dla Twojego zdrowia. Kluczową rolę odgrywa tu sprawna wentylacja. Promieniotwórczość materiałów budowlanych Każdy materiał budowlany posiada swoją naturalną promieniotwórczość i nie należy się jej obawiać. Naturalna promieniotwórczość popularnych materiałów do budowy stropów (beton, keramzytobeton, ceramika, drewno) bez problemu spełnia wymogi prawne (z wyjątkiem betonu zawierającego popioły lotne). Pamiętaj jednak, że promieniotwórczość całego stropu zależy od ilości materiału jaki użyjemy do jego budowy. Oznacza to, że im cięższy strop tym będzie miał większą praktyce jedynym istotnym parametrem wpływającym na promieniotwórczość stropu jest zawartość popiołów lotnych w betonie. Jeśli element zawiera dużo popiołów to istnieje duże ryzyko przekroczenia dopuszczalnego poziomu promieniowania. Niestety producenci prefabrykatów zwykle nie podają dokładnej receptury swojego betonu, więc sprawdzenie zawartości popiołów lotnych jest praktycznie niemożliwe. Przy zamawianiu betonu z wytwórni do stropu wylewanego na budowie możesz dopytać o to z jakiego cementu zostanie zrobiony beton. Przegląd różnych technologii wykonania stropu Wiesz już jakie funkcje musi pełnić strop i jakich właściwości od niego oczekiwać. Przyjrzyjmy się zatem różnym rodzajom stropów i ich właściwościom. Pomoże Ci to wybrać najlepsze rozwiązanie dla Twojego domu. Stropy historycznie Budowanie stropów nie jest nowym pomysłem i można by powiedzieć, że jest tak stare jak samo budownictwo. Przez setki lat przewinęło się kilka różnych technologii, niektóre z nich przeminęły bezpowrotnie, a niektóre dotrwały do dzisiaj w nieco udoskonalonej formie. Tutaj przedstawię tylko kilka z nich. Stropy ceglane łukowe Jest to rodzaj stropu, który całkowicie zanikł we współczesnym budownictwie. Wykonany był w całości z cegieł, bez żadnego zbrojenia lub wzmocnienia. Odpowiednia nośność uzyskana była tylko przez właściwy kształt w formie łuku. Dzisiaj takie stropy można podziwiać np. w średniowiecznych zamkach i kościołach. Największą wadą takiego rozwiązania z dzisiejszego punktu widzenia jest oczywiście łukowy kształt sufitu w pomieszczeniu. Strop Kleina Kolejnym historycznym rozwiązaniem stropu, które eliminowało problem mocno “wygiętego” sufitu był strop ceglany na belkach stalowych. Jest to w pewnym sensie pierwowzór stropów jakie znamy dzisiaj. Składał się z dwuteowych belek stalowych i płyt ceglanych pomiędzy nimi. Płyty były zbrojone prętami lub płaskownikami, dzięki temu można było uzyskać płaską powierzchnię stropu. Rozwiązanie to było stosowane od początku XX wieku aż do czasów popularyzacji stropów żelbetowych. Współcześnie, głównie w przemyśle, również wykonuje się stropy na belkach stalowych, ale zamiast płyt ceglanych stosowane są płyty żelbetowe lub zespolone (stalowo-żelbetowe). Zasada działania stropu Kleina jest również bardzo podobna do dzisiejszych stropów gęstożebrowych, w których mamy główne belki nośne z żelbetu (żebra) i wypełnienie pomiędzy nimi z pustaków stropowych. Strop Kleina, zdjęcie pochodzi ze strony Strop drewniany Jest to najstarszy rodzaj stropu i jednocześnie jedyny, który w niemal niezmienionej formie przetrwał do dzisiaj. Oczywiście wraz z rozwojem technologii stropy drewniane ewoluowały i pojawiały się nowe rozwiązania, ale podstawowa zasada jest ciągle ta sama. W podstawowej wersji składa się z belek drewnianych, na których ułożona jest drewniana podłoga. Pierwsze stropy drewniane wykonane były z belek nieobrzynanych (czyli okrągłych) z wygładzoną tylko jedną płaszczyzną. Współcześnie stosuje się belki lite, belki klejone, albo bardziej zaawansowane produkty inżynierskie, takie jak dwuteowniki lub wiązary drewniane. Strop drewniany w średniowiecznej wieży kościoła. Współczesne stropy w budownictwie jednorodzinnym Współczesne budownictwo zostało zdominowane przez dwa materiały: drewno i żelbet. Stąd mamy popularne współcześnie stropy drewniane i żelbetowe we wszelkich możliwych odmianach. Stropy drewniane W stropach drewnianych główną konstrukcję nośną stanowią belki drewniane, oparte na ścianach nośnych. Jest to rozwiązanie znane powszechnie na całym świecie, a szczególnie w krajach gdzie popularne jest budownictwo drewniane szkieletowe. Czasami spotyka się również stropy drewniane w połączeniu z budynkami murowanymi. W tym artykule nie będę omawiał jednak szczegółowo tego rodzaju stropów z dwóch powodów:Budynki drewniane i stropy drewniane są ciągle mniejszością w Polsce;Moim zdaniem budowa stropu drewnianego w domu murowanym kompletnie mija się z celem. Drewno jest pozornie tańsze niż strop żelbetowy, ale dostosowanie go do takich samych standardów izolacyjności akustycznej i przeciwpożarowej znacznie podnosi koszty. Tutaj polecam Ci artykuł [B007] 12 powodów dla których lepiej wybrać dom murowany a nie drewniany oznacza to, że stropy drewniane są złe same w sobie. Uważam jednak, że ich charakterystyczne właściwości (lekkość, akustyka, termoizolacyjność, estetyka) są potrzebne jedynie w szczególnych przypadkach i trzeba bardzo świadomie ich użyć. Dla znacznej większości nowo budowanych domów, najlepszym rozwiązaniem będzie jeden z rodzajów stropów żelbetowych. Przegląd stropów żelbetowych dla domów jednorodzinnych XX i XIX wiek przyniosły rozwój technologii budowlanej, dzięki czemu do powszechnego użytku weszło kilka rodzajów stropów opartych na elementach żelbetowych. Zanim omówię je szczegółowo chciałbym opowiedzieć Ci odrobinę o zasadzie działania stropu. Jak działa strop Strop jest poziomym elementem konstrukcyjnym, który działa głównie jako element zginany. Omówmy to na prostym przykładzie: jeśli ułożymy strop na dwóch równoległych ścianach, to ściany będą głównie ściskane (od nacisków stropu), a strop będzie się uginał pod ciężarem własnym i ciężarem działających na niego obciążeń. Ugięcie stropu, rozumiane jako odległość o którą strop “opadnie” w dół, będzie wynosiła zero na ścianach (podporach), a największą wartość osiągnie na środku rozpiętości. I właśnie z tego ugięcia wynika najważniejsza zasada pracy stropu (i wszelkich poziomych elementów konstrukcyjnych, np. nadproży): podczas, gdy strop się ugina, to jego dolna powierzchnia ulega rozciąganiu, a górna ściskaniu. I teraz właśnie do gry wchodzi żelbet, czyli połączenie stali z betonem. Beton jest materiałem, który “lubi” ściskanie i bardzo dobrze sobie z nim radzi. Jednocześnie beton “nie lub” rozciągania i łatwo pęka, gdy tylko zaczniemy go rozciągać. Stal zbrojeniowa zachowuje się dokładnie odwrotnie i “lubi” być rozciągana. Morał z tego jest taki: strop składa się ze stali zbrojeniowej, którą umieszcza się w strefie rozciąganej (na dole), oraz z betonu, który musi znaleźć się w strefie ściskanej (u góry).Powyższy, prosty przykład, to tzw. konstrukcja jednoprzęsłowa, jednokierunkowa, swobodnie podparta. Innymi słowy mamy tylko dwie podpory (ściany), jedno przęsło (strop) między nimi, które zbrojone jest w jednym kierunku i nie posiada dodatkowych usztywnień na swobodnych końcach. Rzeczywistość bywa jednak bardziej złożona i stropy mogą się opierać nie na dwóch, a na czterech krawędziach. Wtedy mówimy o stropie dwukierunkowo zginanym i dwukierunkowo zbrojonym. Strop może być też ułożony w sposób ciągły na kilku równoległych do siebie ścianach i wtedy mamy do czynienia ze stropem złożony z kilku przęseł powoduje bardzo istotną zmianę w pracy stropu. Część przęsłowa stropu (czyli ta pomiędzy ścianami) pracuje tak jak dotychczas. Natomiast ze względu na ciągłość konstrukcji nad podporami (ścianami) sytuacja w tych miejscach ulega odwróceniu. Obrazowo można powiedzieć, że w strefie podporowej strop zginany jest w drugą stronę: ściskanie następuje dołem, a rozciąganie górą. Taka sytuacja wymaga stosownego zbrojenia nad ścianą. Różne sposoby podparcia i pracy stropów. Twoim zadaniem jako Inwestora nie jest projektowanie zbrojenia stropów, od tego jest przecież konstruktor. Jednak zrozumienie tych kilku zasad działania konstrukcji pomoże Ci zrozumieć dlaczego jeden strop zachowuje się inaczej niż inny, oraz który będzie dla Ciebie najlepszym wyborem. Przejdźmy zatem do omówienia popularnych rozwiązań stropowych. Co to jest klawiszowanie stropu?Dla mieszkańca domu równie duże znaczenie co właściwości techniczne stropu ma jego estetyka. Nikt przecież nie chce mieć na suficie rys i pęknięć, które powracają pomimo szpachlowania i malowania. Jedną z przyczyn powstawania takich rys jest zjawisko klawiszowania. Występuje ono, gdy jedna część stropu, pod obciążeniem, ugina się bardziej niż druga. Ugięcie to jest bezpieczne ze względu na nośność konstrukcji (mowa tu o ugięciach rzędu zaledwie kilku milimetrów), ale skutkuje powstaniem rys na styku dwóch elementów tego powodu przy wyborze i budowie stropu bardzo wiele uwagi poświęca się zabezpieczeniu stropu przed klawiszowaniem. A które stropy i dlaczego są najbardziej podatne na klawiszowanie dowiesz się z dalszej części artykułu. Strop żelbetowy monolityczny Jest to najstarszy rodzaj stropu żelbetowego i jedyny, który nie zawiera żadnych elementów prefabrykowanych. Do jego wykonania, w pierwszej kolejności, konieczne jest zastosowanie pełnego deskowania (szalunku) na całej powierzchni stropu. Na deskowaniu układane jest zbrojenie górne oraz dolne, a całość zalewana jest betonem. W ten sposób powstaje jedna, duża płyta żelbetowa. Strop wykonany w ten sposób posiada wiele cech charakterystycznych (celowo nie piszę tu o zaletach i wadach, bo zależy to od sytuacji na budowie i projektu):Bardzo duża pracochłonność wykonania ze względu na szalunki i zbrojenie, a zatem i duży koszt;Nie wymaga pracy ciężkiego sprzętu na budowie;Duże zużycie materiału: stali, betonu i ewentualnie szalunków drewnianych, a zatem duży koszt;Bardzo duża swoboda w kształtowaniu stropu. Niemal dowolne kształty, grubości, rozpiętości, ilość i układ podpór, itp.;Możliwość wykonania stropu jako jedno lub wieloprzęsłowy oraz o dowolnym sposobie podparcia, w tym jako balkon (praca jedno- lub dwukierunkowa);Duża waga stropu, może nie nadawać się do każdych ścian i warunków gruntowych;Brak klawiszowania;Bardzo dobrze usztywnia budynek;Powierzchnia dolna może być całkowicie gładka i nie wymagać tynkowania jeżeli zostaną użyte systemowe szalunki. W przeciwnym razie wymaga tynkowania;Możliwość ukrycia instalacji w stropie;Niewielka typowa grubość stropu około 14-18cm przy zachowaniu wysokiej wytrzymałości;Bardzo dobre właściwości ogniochronne (zależne od grubości stropu), zwykle około REI60Bardzo dobre właściwości akustyczne dzięki wysokiej masie: wskaźnik RA1 (izolacyjność dźwięków powietrznych) zaczyna się od około 50dB przy grubości stropu 15cm, wskaźnik Ln,w (izolacyjność dźwięków uderzeniowych) wynosi maksymalnie około 74dB przy grubości stropu 15cm i maksymalnie około 67dB przy grubości stropu 24cm i jest większy niż zalecenia normowe. Należy jednak pamiętać, że na dźwięki uderzeniowe ogromny wpływ ma sposób wykończenia podłogi, a podane tu wskaźniki dotyczą stropu bez żadnego zdaniem stropy monolityczne warto współcześnie stosować jedynie w ograniczonym zakresie, tzn. jako fragmenty stropów których nie da się wykonać w inny sposób ze względu na kształt lub skomplikowane zbrojenie. I rzeczywiście strop tego typu jest powszechnie stosowany jako np. fragment wylewki przy połączeniu ze schodami lub balkonem. Rozwiązaniem, które eliminuje problemy stropu monolitycznego i jednocześnie zachowuje jego zalety (szalowanie, część zbrojenia) są stropy typu filigran i vector i to właśnie one coraz częściej zastępują stropy monolityczne. Fragment Wylewki żelbetowej przy schodach jest jednocześnie typowym stropem monolitycznym. Strop typu Filigran i Vector Stropy filigran i vector składają się z prefabrykowanej żelbetowej płyty o grubości około 5-7cm z “wystającym” ponad płytę zbrojeniem podłużnym w postaci stalowych kratownic. Płyty te układa się na ścianach i stanowią one szalunek tracony i jednocześnie zbrojenie dolne stropu. Na płytach układane jest zbrojenie górne i dodatkowe dolne, a całość zalewana mieszanką betonową. Finalnie otrzymujemy strop niemal identyczny ze stropem monolitycznym. Najważniejsze cechy stropu filigran i vector kształtują się następująco:Średnia pracochłonność wykonania ze względu na częściową prefabrykację zbrojenia dolnego i szalunek tracony, ale wymaga wykonania zbrojenia górnego;Wymaga pracy dźwigu lub małego żurawia samochodowego HDS;Stosunkowo duże zużycie materiału: stali i betonu;Duża swoboda w kształtowaniu stropu. Niemal dowolne kształty, grubości (typowo 15-24cm), rozpiętości (typowo do 7,5m), ilość i układ podpór, itp.;Możliwość wykonania stropu jako jedno lub wieloprzęsłowy oraz o dowolnym sposobie podparcia, w tym jako balkon (praca jedno- lub dwukierunkowa);Duża waga stropu, może nie nadawać się do każdych ścian i warunków gruntowych;Brak klawiszowania;Bardzo dobrze usztywnia budynek;Idealnie gładka powierzchnia dolna, nie wymaga tynkowania;Możliwość ukrycia instalacji w stropie;Bardzo dobre właściwości ogniochronne (zależne od grubości stropu), minimum REI60;Bardzo dobre właściwości akustyczne dzięki wysokiej masie. Wartości współczynników izolacyjności akustycznej analogiczne jak dla stropów Filigran i Vector są jednakowymi rozwiązaniami pod względem technicznym. Jedyną różnicą jest wielkość prefabrykowanych płyt. Płyty Filigran są większe (szerokość zwykle do 2,5m) i przeznaczone są na budowy gdzie dostępny jest duży dźwig (np. budownictwo wielorodzinne), natomiast płyty Vector są znacznie mniejsze (szerokość do 60cm) i przeznaczone są do montażu za pomocą małego dźwigu lub samochodowego HDS. Można je łatwo zastosować w budownictwie Fligran są powszechnie stosowane w budownictwie wielorodzinnym ze względu na częściową prefabrykację, bardzo dobre właściwości akustyczne, brak klawiszowania i brak konieczności tynkowania sufitu. Stropy Vector warto stosować w budownictwie jednorodzinnym wszędzie tam, gdzie wymagane są właściwości stropu monolitycznego. Wybór pomiędzy stropem monolitycznym, a Filigran/Vector jest właściwie tylko kwestią ekonomiczną. Zazwyczaj klasyczny strop monolityczny jest najdroższym rozwiązaniem, ale w przypadku trudno dostępnych prefabrykatów, braku możliwości dojazdu ciężkiego sprzętu na budowę lub bardzo małej powierzchni fragmentu stropu może być opłacalny. W niemal każdym innym przypadku strop filigran będzie tańszy niż Vector warto też zastosować jeżeli z jakiegoś powodu, bardzo Ci zależy na izolacyjności akustycznej. Pamiętaj jednak, że w domu jednorodzinnym hałas niesie się też przez ściany i drzwi, więc to będą kolejne elementy o które musisz zadbać. Strop Vector, zdjęcie pochodzi ze strony Pracując na budowach ciągle spotykam się z tymi samymi błędami. Ty możesz ich łatwo uniknąć. Po prostu zapisz się na newsletter i pobierz darmowy ebook! Dodatkowo otrzymasz 10 plików pomocnych przy budowie domu i powiadomienia o nowych artykułach! Strop gęstożebrowy typu Teriva Istnieje wiele rodzajów stropów gęstożebrowych. Na szczęście większość z współcześnie stosowanych jest niemal identyczna pod względem zasady działania, różnią się jedynie wymiarami elementów. Dlatego nie będę tu poruszał wszystkich możliwości, a w zamian skupię się na najpopularniejszym rozwiązaniu typu Teriva. Jest to rozwiązanie na tyle popularne, że w Twojej okolicy może znajdować się producent stropów Teriva, ale posiada dla nich własną nazwę gęstożebrowy składa się prefabrykowanych, żelbetowych belek stropowych (żeber), prefabrykowanych pustaków z keramzytobetonu oraz zbrojenia i nadbetonu wykonywanych na budowie. Strop ten został wymyślony tak, aby można go było wykonać w całości ręcznie, bez użycia sprzętu. Zasada działania tego rodzaju stropu jest następująca: żebra (belki) ułożone są równolegle do siebie (typowo w odległości 60cm) i oparte na ścianach nośnych. Żebra wykonane są jako stalowa kratownica o wysokości kilkunastu centymetrów z betonową stopką. belki mogą występować w różnych wielkościach zależnie od rodzaju stropu. Przestrzenie pomiędzy belkami wypełnia się pustakami z betonu lekkiego. Pustaki te zapewniają płaską powierzchnię od dołu stropu, obniżają masę stropu i jednocześnie stanowią szalunek tracony. Wysokość pustaków jest dostosowana do rodzaju stropu, jego rozpiętości i dopuszczalnych obciążeń. Występują też specjalne systemowe kształtki szalunkowe, dzięki którym można w grubości stropu wykonać ukrytą belkę żelbetową. Na belkach i pustakach układa się zbrojenie górne, a całość zalewa warstwą mieszanki betonowej o grubości zwykle tutaj zauważyć, że strop gęstożebrowy, w przeciwieństwie do stropów monolitycznych i Filigran może pracować wyłącznie w jednym kierunku. Co więcej, każda belka, pomimo górnego zbrojenia i nadbetonu, może pracować (tzn. uginać się) niezależnie od pozostałych. Przykładowo:. w przypadku gdy na jedną belkę przypada większe obciążenie niż na inne belki. Jest to kluczowa różnica, ponieważ strop żelbetowy stanowiący jedną dużą płytę zazbrojoną w dwóch kierunkach, będzie zawsze pracował jako całość. Niesie to za sobą ważne konsekwencje: jeżeli nierównomiernie obciążymy strop gęstożebrowy to istnieje ryzyko wystąpienia pęknięć na jego dolnej powierzchni, czyli klawiszowania. Na szczęście mamy sposób żeby temu zaradzić. Wystarczy połączyć wszystkie prefabrykowane belki stropowe za pomocą prostopadłej, żelbetowej i ukrytej w grubości stropu belki wykonywanej na budowie, nazywanej żebrem rozdzielczym. Takie połączenie powoduje, że wszystkie belki zaczynają pracować wspólnie i uginać się równomiernie. Pamiętaj też, że wystąpienie wyjątkowo dużego obciążenia skupionego tylko na jednej belce w Twoim domu jest dość mało wyżej opisanej budowy stropu typu Teriva wynikają następujące właściwości:Średnia pracochłonność wykonania ze względu na częściową prefabrykację zbrojenia dolnego w żebrach i szalunek tracony w postaci pustaków, ale wymaga wykonania zbrojenia górnego;Nie wymaga pracy żadnego sprzętu na budowie i montaż można przeprowadzić w całości ręcznie;Stosunkowo małe zużycie materiału: stali i betonu;Swoboda kształtowania stropu jest ograniczona do kształtów prostokątnych i zbliżonych do prostokąta;Strop można opierać tylko na końcach, a układy wieloprzęsłowe można wykonać tylko w formie kilku oddzielnych układów jednoprzęsłowych;Rozpiętość stropu do około 7m w wersji podstawowej lub nawet do 9m w wersji z belkami sprężonymi. Grubość stropu 24-34cm zależnie od rozpiętości i obciążeń;Stosunkowo niska waga stropu, dzięki czemu nadaje się do każdego murowanego budynku jednorodzinnego;Brak klawiszowania przy zastosowaniu żeber rozdzielczych;Powierzchnia dolna wymaga tynkowania;Ograniczone możliwości ukrycia instalacji w stropie;Dobre właściwości ogniochronne, REI30;Średnio dobre właściwości akustyczne spowodowane stosunkowo niską masą: wskaźnik RA1 zaczyna się od około 42dB przy grubości stropu 24cm, wskaźnik Ln,w wynosi maksymalnie około 79dB przy grubości stropu 24cmi i jest większy niż zalecenia normowe. Należy jednak pamiętać na że dźwięki uderzeniowe ogromny wpływ ma sposób wykończenia podłogi, a podane tu wskaźniki dotyczą stropu bez żadnego typu Teriva są obecnie jednym z najpopularniejszych rozwiązań dla domów jednorodzinnych. Są stosunkowo tanie, łatwe w budowie i mają dobre właściwości. Moim zdaniem powinny być stosowane jako rozwiązanie podstawowe do budowy stropu. W połączeniu z fragmentami wylewek żelbetowych monolitycznych pozwala na uzyskanie dowolnego kształtu i połączenia zbrojenia z balkonami, schodami itp. Strop gęstożebrowy typu teriva. Strop z płyt kanałowych (żerańskich) Płyty kanałowe, zwane też płytami żerańskimi, to prefabrykowane, wielkowymiarowe, żelbetowe płyty stropowe. Można by powiedzieć, że to gotowy strop w kawałkach. Stropy kanałowe najbardziej popularne były w czasach “wielkiej płyty’. Obecnie stosuje się je w stropach, które nie muszą być estetycznie (ze względu na klawiszowanie). Płyty kanałowe, jak wskazuje nazwa, posiadają w środku swojej grubości puste kanały dla zmniejszenia wagi. Płyty po ułożeniu na ścianach stanowią od razu gotowy strop i tego samego dnia mogą zostać obciążone. Jedynym zabiegiem po montażu płyt jest zabetonowanie wieńców i zamków na połączeniach płyt. Wysoki stopień prefabrykacji wpływa na wiele cech stropu:Mała pracochłonność wykonania stropu. Budowa to jedynie układanie gotowych elementów. Nie wymaga szalowania, tymczasowych podpór, zbrojenia ani betonowania (z wyjątkiem wieńców i zamków). Skraca czas budowy stropu do 1-2dni;Wymaga pracy dużego dźwigu;Bardzo małe zużycie dodatkowych materiałów takich jak stal i beton;Swoboda kształtowania stropu jest ograniczona do kształtów prostokątnych i zbliżonych do prostokąta. Ponadto wykonywanie otworów na kominy lub pionów instalacyjnych jest ograniczone;Strop można opierać tylko na końcach, a układy wieloprzęsłowe można wykonać tylko w formie kilku oddzielnych układów jednoprzęsłowych;Rozpiętość stropu do około 7,2m w wersji podstawowej lub nawet kilkanaście metrów w wersji sprężonej (zależnie od producenta, obciążeń i grubości). Grubość stropu 24cm dla stropu zwykłego lub 20-50cm dla stropu sprężonego Szerokość płyt wynosi 90cm, 120cm, lub 150cm;Średnia waga stropu przy wysokiej nośności;Bardzo duże ryzyko klawiszowania ze względu na indywidualną pracę każdej z płyt;Powierzchnia dolna wymaga tynkowania lub wykonania sufitu podwieszanego;Brak możliwości ukrycia instalacji w stropie;Bardzo dobre właściwości ogniochronne, REI60;Różne poziomy nośności płyt stropowych, nawet do 10kN/m2;Średnie/dobre właściwości akustyczne: wskaźnik RA1 zaczyna się od około 50dB przy grubości stropu 20cm, wskaźnik Ln,w wynosi maksymalnie około 75dB przy grubości stropu 20cm i jest większy niż zalecenia normowe. Dla grubszych stropów izolacyjność jest nieco lepsza. Należy jednak pamiętać, że na dźwięki uderzeniowe ogromny wpływ ma sposób wykończenia podłogi, a podane tu wskaźniki dotyczą stropu bez żadnego kanałowe dzięki wysokiemu stopniowi prefabrykacji są prawdopodobnie najtańszym rodzajem stropu na rynku. W połączeniu z wylewkami monolitycznymi lub płytami Filigran dają możliwości pokrycia stropem dowolnego kształtu, połączenia z balkonem, schodami lub wykonania dużego otworu na komin. Płyty kanałowe prawdopodobnie zdominowały by rynek rozwiązań stropowych gdyby nie jedna, duża wada: klawiszowanie. Każda płyta jest osobnym elementem nośnym i nie ma żadnego solidnego połączenia z płytami sąsiednimi. Oznacza to, że każda płyta ugina się pod obciążeniem inaczej niż sąsiednie, a to z kolei powoduje powstawanie rys na suficie. Pewnym rozwiązaniem jest tu sufit budownictwie jednorodzinnym płyty kanałowe warto zastosować szczególnie nad pomieszczeniami takimi jak piwnice, garaże, kotłownie, czyli wszędzie, gdzie estetyka nie jest najważniejsza. Płyty kanałowe są też najlepszym wyborem dla osób, którym bardzo zależy na czasie budowy lub planują zastosować sufit podwieszony. Strop z płyt kanałowych, zdjęcie pochodzi ze strony Strop SMART Jednym z najnowszych rozwiązań w zakresie konstrukcji stropowych jest strop ze sprężonych płyt kanałowych typu SMART. Rozwiązanie to w ostatnich latach zdobywa na popularności dzięki prostocie rozwiązania i stosunkowo niskim kosztom. Strop SMART jest rozwinięciem technologii stropów kanałowych znanych już z lat 70’. Składa się on tylko z systemowej płyty kanałowej ze zbrojeniem sprężonym o szerokości 60cm. Zasadniczą różnicą w stosunku do starszych rozwiązań jest specjalny zamek zastosowany na podłużnej krawędzi płyty. Dzięki niemu, przy zachowaniu odpowiedniego reżimu technologicznego, możliwe jest zespolenie sąsiednich płyt na tyle, że podczas obciążenia będą uginały się razem. Zapobiegnie to klawiszowaniu i powstawaniu rys na tym detalem, wszystkie cechy stropu SMART są niemal identyczne ze stropami żerańskimi, więc nie będę ich tutaj omawiał. Niestety osobiście nie mam żadnego doświadczenia ze stropami SMART, więc nie mogę z praktyki powiedzieć czy rzeczywiście eliminuje on całkowicie kłopot z klawiszowaniem. Jeśli posiadasz taki strop w swoim domu to bardzo proszę podziel się opinią w komentarzu pod tym artykułem! Który strop będzie dla mnie najlepszy? Podsumowując powyższy przegląd dostępnych systemów stropowych można wyciągnąć kilka wniosków:Wytrzymałość wszystkich typów stropów żelbetowych jest w zupełności wystarczająca dla domu jednorodzinnego;Niemal każdy rodzaj stropu żelbetowego da się zastosować w każdym budynku jednorodzinnym. Pewnym ograniczeniem może tu być ryzyko nierównomiernych osiadań lub ściany o wyjątkowo małej wytrzymałości, ale są to sytuacje jednostkowe. Każdorazowo zmiana w zakresie rodzaju stropu musi najpierw zostać zaakceptowana przez projektanta;Wszystkie stropy żelbetowe mają wystarczającą odporność ogniową dla budownictwa jednorodzinnego;Im wyższy stopień prefabrykacji stropu tym powinien on być tańszy i szybszy w budowie, ale jednocześnie rośnie ryzyko klawiszowania;Wszystkie rodzaje stropu żelbetowego posiadają akceptowalną izolacyjność akustyczną. A należy pamiętać, że izolacyjność akustyczna zależna jest również od ścian, drzwi i warstw wykończeniowych. Ceny stropów Gdy dokonasz wyboru stropu, warto zrobić jeszcze jedną rzecz: porównać ceny. Generalna zasada jest taka: im bardziej strop jest prefabrykowany tym powinien być tańszy. Ale mogą zdarzyć się wyjątki. Przykład: prawdopodobnie strop Vector będzie tańszy niż monolityczny, ale w szczególnych przypadkach, np. gdy wykonawca dysponuje własnymi szalunkami systemowymi, strop monolityczny może okazać się tańszy. Dlatego zawsze warto sprawdzać i porównywać ceny. Praktyczny wybór najlepszego stropu To jaki ostatecznie strop powinieneś wybrać do swojego domu? Moim zdaniem, w typowych przypadkach wybór jest prosty:Jako podstawowe rozwiązanie stropu nad parterem w domu jednorodzinnym wybierz strop gęstożebrowy typu Teriva. Jest stosunkowo tani, dostępny w każdym miejscu w Polsce, łatwy w wykonaniu, nie klawiszuje. Jego największą wadą jest stosunkowo niska izolacyjność akustyczna, ale w codziennym użytkowaniu nie powinno to zależy Ci na szybkości budowy to wybierz strop w całości prefabrykowany, czyli strop z płyt kanałowych Żerańskich lub SMART. Przed rysami na suficie zabezpieczysz się stosując sufit podwieszony lub specjalne wykończenie zamków między strop nad piwnicą, garażem lub innym pomieszczeniem nie mieszkalnym wybierz strop z płyt kanałowych. Będzie to rozwiązanie szybkie i najbardziej zależy Ci na dobrej izolacyjności akustycznej lub jak najmniejszej grubości stropu to wybierz strop monolityczny lub przypadku bardzo złożonych kształtów stropu, nietypowych sposobów podparcia, balkonów, wsporników itp. wybierz strop monolityczny lub Vector. Wyboru pomiędzy stropem monolitycznym, a Vector dokonasz tylko na podstawie nad ostatnią kondygnacją mieszkalną, tzn. takie, które będą stanowiły jednocześnie sufit i podłogę na nieużytkowym strychu warto wykonać jako drewniane. Tutaj najważniejszym parametrem będzie izolacyjność cieplna, a w stropie drewnianym stosunkowo łatwo i tanio można zastosować dużą ilość nad ostatnią kondygnacją wykonaj tak samo jak strop nad parterem. Tutaj potrzebna będzie tylko nieco większa wytrzymałość stropu. Na tym kończę pierwszą część artykułu dotyczącego stropów w domach jednorodzinnych. Od różnorodnych parametrów technicznych, użytkowych, możliwości i rozwiązań może zakręcić się w głowie. Mimo to ostatecznie wybór sprowadza się do kilku prostych parametrów: cena, jakość, czas. Jeśli dobrze wiesz czego potrzebujesz, to po przeczytaniu powyższych porad wybór powinien być już łatwy 🙂Jeśli pomogłem Ci w wyborze stropu to napisz w komentarzu jakie rozwiązanie Ty wybrałeś i dlaczego. A już w kolejnej części artykułu podpowiem Ci jak należy wykonać strop bez błędów!Powodzenia w budowaniu! vjbIG.
  • l4dy5w477g.pages.dev/136
  • l4dy5w477g.pages.dev/191
  • l4dy5w477g.pages.dev/41
  • l4dy5w477g.pages.dev/220
  • l4dy5w477g.pages.dev/98
  • l4dy5w477g.pages.dev/190
  • l4dy5w477g.pages.dev/270
  • l4dy5w477g.pages.dev/290
  • l4dy5w477g.pages.dev/372
  • grubość stropu w budynku wielorodzinnym